Opis

Czym jest chrzest w Duchu Świętym i jak ma się on do powszechnego sakramentalnego chrztu? Czy dzisiaj potrzebujemy jakieś formy inicjacji chrześcijańskiej? Jaką rolę mogą w niej pełnić dary Ducha Świętego? Czy chrześcijaninowi wystarczy sama znajomość prawd wiary, czy też potrzebuje doświadczenia jej skuteczności w życiu? Jakie znaczenie dla inicjacji chrześcijańskiej ma Odnowa w Duchu Świętym? – to tylko kilka pytań, na które starają się odpowiedzieć autorzy. Książka zawiera także dyskusję z różnymi zarzutami, na jakie swego czasu była narażona katolicka Odnowa Charyzmatyczna. Jednocześnie ukazuje szereg wskazań duszpasterskich, które mogą stanowić cenną pomoc dla wszystkich grup modlitewnych Odnowy w Duchu Świętym.

I Dokument z Malines podejmuje wyzwanie opisania pod kątem teologicznym oraz duszpasterskim zjawiska Odnowy Charyzmatycznej w Kościele katolickim. W pracy tej, z inicjatywy kard. Leona J. Suenensa, wspomogli go liderzy Odnowy w Duchu Świętym z wielu krajów świata (m.in. Ralph Martin, Albert de Montleon, Heribert Muhlen, Kevin Ranaghan), a nad stroną teologiczną czuwali światowej sławy teologowie jak Ives Congar, Rene Laurentain oraz znany nam dziś skądinąd Joseph Ratzinger. Już same wymienione nazwiska stanowią najlepszą rekomendację tej książki.

Léon Joseph Suenens (1904-1996) – Arcybiskup Brukseli-Malines w latach 1961-1979, od 1962 roku kardynał. Był jednym z czterech moderatorów II Soboru Watykańskiego. Dzięki jego inicjatywie do tekstu soborowego zostało wprowadzone pojęcie charyzmatu, rozumianego jako normalne wyposażenie Kościoła i każdego ochrzczonego. Paweł VI powierzył mu opiekę nad Odnową w Duchu Świętym, którą to funkcję sprawował również za pontyfikatu Jana Pawła II. Kardynał Suenens mawiał o sobie: kiedy przyjmowałem sakrę biskupią, wybrałem jako swoje motto słowa: In Spiritu Sancto (w Duchu Świętym) symbolizowane przez srebrną gołębicę unoszącą się do lotu z błękitnej podstawy oznaczającej Maryję. Taki był w dwóch słowach cały program mojego życia: pogłębienie jedności z fiat Maryi w celu przyjęcia łaski i mocy Ducha Świętego. W wymiarze kościelnym było to wyrażenie mojego pragnienia służenia nie administracyjnemu Kościołowi, ale Kościołowi otwartemu na niepojęte i nieoczekiwane łaski Ducha Świętego.